Tag Archives: Amsterdam

Toekomst Tabakspanden

4 slangepand postedNa jaren gesteggel en speculatie is er een doorbraak over de zogenaamde Tabakspanden in de Spuistraat. Het Slangenpand moet uiteindelijk de permanente plek worden van de kunstenaars. Als de Key en de kunstenaars niet uit een verkoopconstructie komen, moet stadsdeel Centrum het pand van de deelraad desnoods kopen van de coöperatie, om te zorgen dat er uiteindelijk broedplaatsen blijven. Het pand Langgewagt blijft in handen van de Key, om als koopwoningen ontwikkeld te worden.

Na een slepend conflict tussen de Key en de kunstenaars over de precieze invulling van de voormalige kraakpanden, waarbij de Deelraad Centrum al maanden van mening was dat de plannen van de Key (voornamelijk koopwoningen, geen woonruimte voor de kunstenaars, beperkte atelierruimte) geen recht deden aan de afspraken met, en de doelstellingen van, het stadsdeel, lijkt er nu een oplossing.

Gisteravond steunde de deelraad Centrum een voorstel van GroenLinks en de PvdA om het beroemde Slangenpand te behouden als creatieve hotspot, zodat kunstenaars daar kunnen blijven werken en wonen. Het pand Langgewagt blijft in handen van de Key, om als koopwoningen ontwikkeld te worden.

Als de Key niet uit een verkoopconstructie komt die leidt tot het behoud van broedplaatsen, is de raad bereid het pand desnoods te kopen van de coöperatie, om het daarna door te verkopen aan een stichting die dit soort panden graag ontwikkelt.

Woordvoerder Fred Kramer: “Wat de Key voorstelde deed echt geen recht aan het doel. Het was geen culturele broedplaats met betaalbare woon-werkruimten, maar voornamelijk met koopwoningen, wat ateliers en een verstopte kunstruimte. Dat stond echt te ver af van wat we bedoeld hebben. Gelukkig komt het oorspronkelijke ideaal vandaag weer een stap dichterbij. Ik denk dat we hier wel uit moeten kunnen komen met de Key.”

Samen met andere partijen in de raad heeft GroenLinks maandenlang aangedrongen op structureel overleg tussen de kunstenaars en de Key, om toch nog tot een plan te komen wat recht deed aan het doel van een culturele broedplaats, maar ook rekening hield met de hoge renovatiekosten die de Key, -in veranderde economische tijden- op moet brengen. Doordat aankoop van het Slangenpand ten behoeve van een culturele hotspot nu mogelijk lijkt te worden, met de bereidheid van het Stadsdeel om het pand desnoods te kopen, lijkt die oplossing nu in zicht.

In het kader van het Project 1012 worden de ontwikkelingen ten aanzien van het Slangenpand ook vanuit de Gemeenteraad op de voet gevolgd. GroenLinks-fractievoorzitter Marieke van Doorninck: “De Tabakspanden zijn door de gemeente aangewezen als sleutelproject 1012, juist om ze als broedplaats te behouden. Dat is belangrijk, want hier kunnen creatieve ondernemers en kunstenaars werken en exposeren met versterking van het culturele klimaat in Amsterdam als gevolg. Het zou fantastisch zijn als het Slangenpand daarvoor behouden zou kunnen blijven.”

Bron Dichtbij.nl 04-07-2013

Geschiedenis Vrankrijk

3 Vrankrijk postedVrankrijk werd in 1875 gebouwd. In eerste instantie was het in gebruik als timmerwerkplaats. Later vestigde zich er een steendrukkerij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was deze in handen van Marten Toonder die er ook door het verzet valse papieren voor onderduikers liet maken. Na de Bevrijding raakte het pand in handen van De Telegraaf die er een drukkerij had, en een garagehouder die Fordauto‘s verkoopt. De Telegraaf en de garagehouder verlieten het pand in 1975 waarna het regelmatig van eigenaar wisselde die met het pand speculeerden; het pand stond ondertussen leeg.

In november 1982 werd het pand gekraakt om sloop ten behoeve van de bouw van appartementen te voorkomen. Illegale ontruimingen doorknokploegen faalden en in 1992 voorkwamen de krakers een door de rechter bevolen huisuitzetting door het pand aan te kopen en in zelfbeheer(door de beheersstichting Dilemma en de bewonersvereniging Repelsteeltje[2]) te nemen.

Het pand werd uit de opbrengsten van de huur en met behulp van benefietconcerten en achtergestelde leningen en obligaties die verkocht werden aan de achterban, gerenoveerd. Het café werd niet commercieel uitgebaat maar bleef in feite gekraakt. In 2002 kreeg het een exploitatie- en drankvergunning.

De concertzaal is vanwege strengere geluidseisen in 2005 en 2006 nogmaals verbouwd. In het najaar van 2008 ging het café Vrankrijk enige tijd dicht nadat twee bezoekers ernstig mishandeld werden door een vrijwilliger en bewoner van het pand[3]. Een van de slachtoffers raakte blijvend invalide wegens hersenletsel en kreeg vanuit Vrankrijk een financiële compensatie[4]. Naar aanleiding van deze gebeurtenis en omdat de organisatie van Vrankrijk het politie-onderzoek zou hebben tegengewerkt, heeft toenmalig burgemeester Job Cohen besloten het kraakcafé te sluiten [5]. Op 7 februari 2012 liet burgemeester Eberhard van der Laan weten dat het café onder voorwaarden weer open mocht.[6]

Vrankrijk werd in 1875 gebouwd. In eerste instantie was het in gebruik als timmerwerkplaats. Later vestigde zich er een steendrukkerij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was deze in handen van Marten Toonder die er ook door het verzet valse papieren voor onderduikers liet maken. Na de Bevrijding raakte het pand in handen van De Telegraaf die er een drukkerij had, en een garagehouder die Fordauto‘s verkoopt. De Telegraaf en de garagehouder verlieten het pand in 1975 waarna het regelmatig van eigenaar wisselde die met het pand speculeerden; het pand stond ondertussen leeg.

In november 1982 werd het pand gekraakt om sloop ten behoeve van de bouw van appartementen te voorkomen. Illegale ontruimingen doorknokploegen faalden en in 1992 voorkwamen de krakers een door de rechter bevolen huisuitzetting door het pand aan te kopen en in zelfbeheer(door de beheersstichting Dilemma en de bewonersvereniging Repelsteeltje[2]) te nemen.

Het pand werd uit de opbrengsten van de huur en met behulp van benefietconcerten en achtergestelde leningen en obligaties die verkocht werden aan de achterban, gerenoveerd. Het café werd niet commercieel uitgebaat maar bleef in feite gekraakt. In 2002 kreeg het een exploitatie- en drankvergunning.

De concertzaal is vanwege strengere geluidseisen in 2005 en 2006 nogmaals verbouwd. In het najaar van 2008 ging het café Vrankrijk enige tijd dicht nadat twee bezoekers ernstig mishandeld werden door een vrijwilliger en bewoner van het pand[3]. Een van de slachtoffers raakte blijvend invalide wegens hersenletsel en kreeg vanuit Vrankrijk een financiële compensatie[4]. Naar aanleiding van deze gebeurtenis en omdat de organisatie van Vrankrijk het politie-onderzoek zou hebben tegengewerkt, heeft toenmalig burgemeester Job Cohen besloten het kraakcafé te sluiten [5]. Op 7 februari 2012 liet burgemeester Eberhard van der Laan weten dat het café onder voorwaarden weer open mocht.[6]

(bron wikipedia)

Gebouwen in De Spuistraat

2 Dominicus kerk - postedDe bakkerij van D.C. Stähle aan de Spuistraat 274, hoek Raamsteeg, werd in 1898 gebouwd naar een Jugendstil-ontwerp van Gerrit van Arkel. In het daarnaast gelegen, door A. Moen voor de Gebrs. Gerzons modemagazijnen ontworpen en rond 1924 voltooide, Gerzongebouw aan het Singel 319-347/ Vliegendesteeg/ Spuistraat 297, is een hotel gevestigd.

Aan de Spuistraat 137-139 – hoek Raadhuisstraat – ligt de achterzijde van het warenhuis Magna Plaza, voorheen het Hoofdpost- en Telegraafkantoor.

Achter het Koninklijk Paleis op de Dam staat het monumentale pand, dat rond 1924 naar ontwerp van Rijksbouwmeester J. Crouwel is gebouwd als Rijkskantoorgebouw voor het Geld- en Telefoonbedrijf. Het wordt begrensd door de Spuistraat (175), de Raadhuisstraat, de Nieuwezijds Voorburgwal (226) en de Paleisstraat. Het gebouw doet denken aan het werk van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright. Het werd in 2000 verbouwd tot supermarkt op de begane grond en kantoren op de verdiepingen [2] In het tegenoverliggende gebouw Spuistraat 172 / hoek Paleisstraat, dat in 1932 door C.B. Posthumus Meyjes jr. voor de N.V. Kasvereeniging werd uitgebreid, is de KAS BANK gevestigd.

Het voormalige kraakpand Vrankrijk ligt aan Spuistraat 216. Ter hoogte van nrs. 215-231 en bij het Keizerrijk en de Wijdesteeg liggen de Tabakspanden. De deels gekraakte panden zijn genoemd naar een voormalig eigenaar.[3]

Zowel het rond 1931 door A.D.N. van Gendt en W.J. Klok ontworpen voormalige kantoorgebouw Het Bungehuis aan de Spuistraat 210 / hoek Paleisstraat / Singel, als het in 1984 gereedgekomen P.C.Hoofthuis van Aldo van Eyck en Theo Bosch aan de Spuistraat 134 / Singel,2 rijksmonument Spuistraat303 - posted is in gebruik door de faculteit der Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam.

Aan de Spuistraat 111-123 ligt de, in de stijl van de Amsterdamse School ontworpen, achtergevel van het gebouw van de Handelsvereniging Amsterdam (HVA). De voorgevel, in de stijl van deneorenaissance, ligt aan de Nieuwezijds Voorburgwal 162-170

De door Pierre Cuypers ontworpen Dominicuskerk uit 1886 staat aan de Spuistraat 12 / Korte Korsjespoortsteeg / Teerketelsteeg. Tussen 1845 en 1884 stond hier de door R. van Zoelen ontworpen rooms-katholieke Sint Dominicus kerk. Eerder stond hier de door paters dominicanen in 1624 gestichte huiskerk Het Stadthuys van Hoorn.[4

De voormalige GLO de Prinsenschool aan Spuistraat 239 is nu een kantoorpand.

(bron: wikipedia)